Aakjær, Jeppe GAMMEL JEHANNES HANS NØJESVIS.

GAMMEL JEHANNES HANS NØJESVIS.

Æ Klokk haar slan æ Or er gan -
en nøj vil rist si Ving,
den haar en gylden Kied te somm,
en Sel te flir dje Bring.
Æ Kokk ka gaal dje Kraaser krumm,
men ingen ved, hwad Or de'el komm.
Aa-e-ja!
Hwem der en jenle Kik maatt ha!

* 99

Men render end di Klokk i Sto,
Worherr haar jen, der gor!
Den sædr æ Tid, nær aalt ska gro,
og toler ett, det stor.
Aak, fæk a søen en Nøjesgaw,
da vild a gled mæ aall mi Daw.
Aa-e-ja!
A for den Ot, som a ska ha!

Men helsen er der faa tefreds
ved denne Verdens Burd,
far de faar min og anner djes
rajt grundig o æ Jurd.
Men kund enhwer bestemm æ sjel,
da skuld I baare si en Spel
- aa-e-ja!
hwad Nøjesgaw enhwer vild ta!

Mi Nobo Trowls han vild nu drikk
fræ Maan te Awtensend,
saa du kund po hans Øwn prikk,
imen æ Glajs han vend;
en Kuen, der villig bor for Burd,
en Bimpel som en Oxehued
aa-e-ja -
det war den Gav te Trowls vild ha.

Wor Slagter han haaj ett imud,
te Folk vil rigtig fraas,
te vi gik forlænds te æ Burd
for ret aa fyld wor Kraas;
det war hans Handl aa si opo,
te stue Swyn de od dem smo,
aa-e-ja -
det Syn han lig ku lid aa ha!

* 100

En Skræjers Nol haar gued Kor,
hwor "Hold-ijen" er henn;
en pyntsyk Kwind i hwer en Gord,
en Flok af skjødløs Swenn,
en nøj Slaws Mued hver Maanedsdaa
- da er æ føst, wor Skræjer er glaa;
aa-e-ja; -
æ Regning - den fôr do og a!

Wor Smed han blæser uden Row
og ønsker uden Len,
te aall wor Plag maatt smid dje Skow
og komm te ham ijen;
og kyrer do di Plow i Gras -
da ved a jen, det er tepas -
aa-e-ja!
tho grassed Plov si Smed maa ha!

Wor Tækkimand, der fæk æ ild,
om ingen gjord ved Hus,
a tinker wal, han gjan vild,
te Kjørmes Knud ku bus,
saa hwer en Tot af Taag maatt flyw
og fust si Vej fræ Skaw te Skyw -
aa-e-ja!
det vild den Træjring gjaen ha!

Wor Snejker ber om Low aa law
en Kist aa putt dæ i,
der aalle jen Stej skuld dæ skaw
men blyw jawn laang og vi;
en søen jenle bette Hyr
nu men æ Row det er saa dyr -
aa-e-ja,
den vild wor Snejker gjaen ha!

* 101

Wor Krormand vinker i hans Dar,
han gir saa nødde Slip,
saalæng di Paang er nueting ward
og du ka syk en Drip.
Men drik di sidste Øg af Staald -
da faar du snaar hans: "Guj i Wold!"
aa-e-ja -
det jennest Gued di Krormand ga!

Wor Prokuraater plot mæ nær,
det gik lig ad æ Skind;
men læ ham mød med den Salær,
nær sidst Instans gaar ind.
Da kund en moski fo si Peng,
men da 'r æ bløwn søen lowle læng -
aa-e-ja
da vild a nødde hans Plads ta!

Wor Degn han synger faale falsk
i Amen ved æ End.
Han slaar æ Knæjt, og han slaar dwalsk,
det maa di Pejr bekjend;
men gi hans Kuen te Ywl en Aând,
saa spaarer han det kje-re Baân!
Aa-e-ja l
men åandløs Bøen braa Haak maa ha!

Wor Præst han viger ett en Tomm
fræ Trowens san-de Urd.
Vi Syndre maa putt i hans Lomm,
og den er jawnhen stur.
Men nok aa gywt og nok aa døef,
saa fild der Hawr i æ Præjst hans Krøef,
aa-e-ha!
en Gjewt den Præjstlomm da ka ta!

* 102

Den Krigskaal, der er no paa Mued,
han er en Landeplaw;
hwad der skuld komm woss aall tegued
ka han guff i hans Maw,
og Sor og Hordhid, Blod og Kri
han vild, æ Land sku dejgnes i.
Aa-e-ha!
Det bløw en stywle Dram aa ta!

Nej, a vil ønsk jer Lykk og Fred,
saalæng enhwer ska løw,
saa ingen gjør den naaen Fortræd,
hwad ondt han end maa døw;
te Byg mott bær og Row mott grow,
og hwer mott malk si egen Kow,
aa-e-ja -
for søn en Lykk wor Lyw vi ga!

18/1 1914.