Aakjær, Jeppe A GLEMMER Æ AALLE I MI DAW -

A GLEMMER Æ AALLE I MI DAW -

OG det war den Tid, da vi aaltid war tow,
- a glemmer æ aalle i mi Daw! -
A tjent jo te Vistis her vejsten æ Brow,
og do kam te æ Gord og task te Traw.

Do ga mæ en Gimmer og hjalp mæ aa tow'n,
a glemmer æ aalle i mi Daw -
og hwer Gaang a sto og gjord Brind te æ Own,
do kamm saa still og drow i mi Saw.

En Daa vi war jenne, do to om mi Hâand,
a glemmer æ aalle i mi Daw! -
A so der saa nywle og wand a' mi Gâan,
imen do strøg mi Kinder med di Kaw.

Do tal om en Hjemmen herud baag æ Kjar,
a glemmer æ aalle i mi Daw! -
en Rues sku vi ha wos lidt vejsten æ Dar
og Løg og Lavindler i wor Hav.

* 80

Æ Log sku vær maaled, æ Hus vild do kalk,
a glemmer æ aalle i mi Daw! -
en nybærend Kwi vild do gi mæ aa malk,
- "for der bløw wal en Busk for hind aa gnaw."

- - Saa bløw der Forandring, de kamm med di Pas,
a glemmer æ aalle i mi Daw! -
baagved dje Kanowner di ga dæ di Plads
og sind - i jen af Krigens manne Graw!

En Blaan to dæ fræ mæ, en Kul røw dæ hen -
a glemmer æ aalle i mi Daw! -
for det aa ha mistet sin kjereste Ven,
det løwter ett det længste Lyw i Law!

10/5 1912.