Aakjær, Jeppe DER SO TOW KRAGGER.

DER SO TOW KRAGGER.

DER so tow Kragger po Kistelbakk
nej, som æ Suel den skjenner! -
den jen den nevved den aan i æ Nak,
for de war tow Hjatens Venner.

Saa fløw de da op po dje villerst Ving,
nej, som æ Suel den skjenner! -
for Kos! som søn en Pa Tow ka swing,
nær føst det er Elskov, der gjenner!

Saa standed de dem en vilre Red,
- nej, som æ Suel den skjenner! -
af Gren saa glatt og af Stror saa skred,
saa ingen kund ønsk sæ en pænner.

* 18

Dér lod de dem hwist af Vind og Vejr,
- nej, som æ Suel den skjenner!
og haaj æ saa skjøn, ja, Taarier sejr,
laant skjønner end Kragger fortjenner.

Snaar kravlt der en Ung paa hwer en Pind
- nej, som æ Suel den skjenner!
saa swot som æ Muer i Sind som Skind;
den Swej er der ingen, som lenner.

Aa, war en som søen en betle Fowl,
- nej, som æ Suel den skjenner!
saa vend a aalle med Gréf og Skowl
en Awer saa saaned og stjenne.

No gor a saa stogend laangs Kistelbakk
- nej, som æ Suel den skjenner!
for tow ka nevves, og tre ka snakk,
men den ka kuns sukk, der bløw jenne.

3/1 1909.