ⓘ Multifariam et multis modis ⓘ olim deus locutus est patribus per prophetas, ultimis vero diebus hisce ⓘ allocutus est nobis in filio, quem hæredem omnium constituit, per quem etiam tempora constituit qui – quum esset ►imago ⓘ (splendor) ⓘ gloriæ ⓘ (dei) perfectissima et character substantiæ ejus, portans omnia verbo potentiæ ejus – per se ipsum sanctificatione peccatorum ⓘ nostrorum instituta, consedit ad dextram majestatis in coelo; tanto præstantior factus angelis, quanto præ illis excellentius hæreditavit nomen. ⓘ ►Cui enim angelorum quondam dixit, »filius meus es, hodie te genui« et rursus »ego ero ⓘ ►tibi in patrem, et ille erit mihi in filium« Ubi vero rursus introduxerit primogenitum in mundum, dicit: »et adorent eum omnes angeli dei.« et ad angelos dicit »qui facit an182gelos suos spiritus, et ►ministros ignis ►flamam«; ad filium vero: thronus tuus, ►o deus, in sæculum sæculi; baculus ⓘ rectus est baculus regni tui. Amavisti ju50rstitiam et odisti injustitiam, ideo unxit te deus, deus tuus unguento oleo ⓘ lætitiæ præ illis, qui sunt fiunt tecum participes« Et »Tu domine ab initio terram fundasti, facta manuum tuarum sunt coela[.] illa peribunt, tu vero permanes, et omnia ut vestimentum inveterascent, et ut amictum volves illa, et commutabuntur, ►tu autem es, ►neque te anni relinquent.« ⓘ Ad quem vero Angelorum dixit aliquando sede ad dextram meam, usque dum posuero inimicos tuos scabellum pedum ⓘ tuorum« Nonne omnes sunt spiritus ministrantes in ministerium emissi ob illos, qui salutem ⓘ hæreditate accepturi sunt. –