Kierkegaard, Søren Uddrag fra Journalen CC

Ne multi doctores sitis, intelligentes, gravius illos judicium accepturos. in Multis enim offendimus omnes. Si quis in verbo non offendit ille est perfectus homo, qui potest compescere totum corpus. Ecce equis frena in ora injicimus, ut obediant nobis, et ita totum corpus circumagimus. Ecce naves, quum tantæ sint et a ventis vehementibus agitatæ ducuntur minimo gubernaculo, ubi intentio dirigentis voluerit. Ita etiam lingua parvum membrum est et sese jactat. Ecce exiguus ignis quantam silvam incendit! Et lingua ignis mundus injustitiæ. Ita lingua constituta est in nostris membris inquinans totum corpus, inflamans rotam nativitatis et inflamata a 📌Gehenna. Omnis enim natura bestiarum ferarum et volucrium et reptilium, et eorum, quæ sunt in mari a natura humana domatur et domita est. Linguam vero nemo hominum potest domare, malum, quod coerceri nequit, plena veneno mortifero. Illa benedicimus deo et patri, illa exsecramur homines ad similitudinem dei factos. Ex eodem ore exeunt benedictio et maledictio Non opportet, fratres mei, hæc ita fieri. Num [fons] ex eodem foramine emittit dulce et amarum? Num potest, fratres mei, ficus oleas proferre aut vitis ficus; ita neque aqua salsa facere dulcem. Quis est sapiens et intelligens inter vos? ostendat ex bona vivendi ratione facta sua in mansuetudine sapientiæ. Si vero studium acerbum habetis et contentionem in corde vestro, ne vos jactetis et mentiamini adversus veritatem. Non est illa sapientia desuper descendens sed terrestris, sensualis, dæmoniaca. Ubi enim studium et contentio ibi seditio et omnis res mala Superna vero sapientia primum est sancta, deinde pacifica, facilis, obsequiosa, plena misericordia et bonis operibus, sincera, insuffocata, Fructus justitiæ seritur illis, qui pacem faciunt.