Kierkegaard, Søren Uddrag fra Journalen KK

v. 33. hæc verba nusquam leguntur in V. T; conflatus est locus ex duobus: 28, 16: in 📌Zione lapidem fundamentalem jeci (Jehova) lapidem probatum, angularem, pretiosum et bene formatum, ei qui confidit non aufugiet. 8, 14: Jehova asylum erit idem lapis offensionis et rupes, in quam utrumque regnum impinget. Primus locus est historici argumenti, pertinet ad tempus bellicosum, quo Judæis cum 📌Assyria bellum imminebat. Propheta improbat factionem politicam, quæ contra legem foedus inire volebat cum 📌Ægypto contra Assyrios, vetat confugere ad 📌Ægyptum sed suadet, ut fidem habeat regi 👤Hiskiæ, regi pietatis et fortitudinis probatæ, ideo ille lapis bene fundatus est. – Alter locus. Sermo est de Jehova, sed quomodo lapis offensionis? quia Judæi sæpe a Jehova deficiebant, et inde poenas luebant, et eo majores, quod deum cognoscebant.