↩
Saalænge Man udenfor Sal monne staa,
Den synes hel lav og hel ringe,
Men hver som derind det ►mon undes at gaa,
Ham voxe de ►Fjedre i Vinge,
Mod Faderens Billed i klare Krystal
Han løftes, han stiger, ham times ei Fald,
Til Hjemmet han mægter at ►vinde.