CENTO.
Accipe nunc Danaúm insidias, et crimine ab uno Disce omnes; etenim longa est injuria, longae Ambages; sed summa sequar fastigia rerum.
Annuus exactis completur mensibus orbis,
Cum patriam fugiunt virtus, pietasque, decusque. Affectare vident regnum caeleste gigantes;
Et praeceps Phaëthon, animis elate superbis,
✂ Tune inferre manus sceptris, tu furcifer, audes? Majestas teritur; tecum glomerantur in unum
✂ Deformes Erebi pestes - quascunque sinistro Nox genuit foetu, furiali semine natas. Cuncta feris, dum cunta times, desaevis in omnes, Destruis, aedificas, misces quadrata rotundis;
2✂ Vix spes ipse tuas animo capis, aurea fingens Somnia, praetumido quatientia corda furore.
✂ Turba salutantum dum vanas perstrepit aures Idoli, stetit umbra minax, vulgusque tacere Jussit, et atroci patefecit crimina vultu.
✂ Quo, scelerate, ruis, quae te vesania cepit,
✂ Impie? Caecus inest vitiis amor, omne futurum Despicitur, suadentque brevem praesentia fructum. Interea pavidam volitans pennata per urbem Nuncia fama ruit, ferrum, flammasque parari. Confremuere omnes subitae terrore ruinae;
✂ Incaluere tamen, cervixque repugnat habenis. Contigerant cunctas opprobria temporis aures. Immortale odium et nunquam sanabile vulnus Dissimulare student animi, tacitique bonorum Suspirant gemitus, indignarique verentur.
✂ Abstulit hunc tandem Phaëthontis poena tumultum.
3✂ Namque ut suprema, falsa inter gaudia, nocte Contra letiferos rictus, contraque rapaces Movit tela feras patriae memorabilis ardor,
✂ Protinus exsanguis Phaëthontem perculit horror; Infectae pallore genae, stetit ore gelato Contemtrix superûm tua, Cerbere, dira propago; Excutitur, poenamque luit formidine poenae;
✂ Et solvet meritam. Jam non ad culmina rerum Vecordes properasse queror; tollutur in altum,
✂ Ut lapsu graviore ruant, exempla futuri.