Indhold
- CANTATE VED UNIVERSITETETS FEST I ANLEDNING AF REFORMATIONENS INDFØRELSE SAMT RECTORSKIFTET (1859)
- NYE DIGTE (1841)
- NØDDEKNÆKKERNE ET SATYRSPIL (1845)
- VALGERDA LYSTSPIL I TO ACTER
- MINDRE DIGTE
Alle forekomster
-
↩
- ASTEREN
- Han drager bort og Faklen slukker,
Men Solen stiger mægtig op,
Og allerede Fuglen klukker
I Redens Top.
145 Men hvilken Larmen, hvilken Tummel!
Den stille Skov
Gjenlyder alt af Vognes Rummel
Og Hestes Hov;
De grove Stemmer huje, skrige,
Alt hører jeg dem nær herved.
Farvel, mit stille Drømmerige!
Farvel, min Fred!
EN SKARE KJØBSTEDFOLK