↩
DEsine Graia loqvi posthac Romana vertustas
Desine grandiloqvis ad sidera tollere bombis
Magnanimum Æaciden, formidatumque; Tonanti
Amphitryoniaden, tot bella, tot horrida bella,
Bella per Æmathios plus qvàm civilia campos.
Veliferas vel avara trabes qvot Scylla voravit,
Qvi casus Troiæ, vel qvæ juga perfida Circes
Dulichiis ululata lupis, longè altius itur
Altius assurgit jam nostri Musa Poëtæ
Materiem spectas? certè non Troius hostis
Hac in classe vehit decepti pignus Atridæ,
Nec canitur Siculis qvæ conformata caminis
Effigies lassum Brontem Steropemque; reliqvit,
Sed Deus, atq; hominum Divumque; æterna potestas
Sistitur ante oculos, qvæ condidit omnia verbo,
Omnia qvæ vastus gremio complectitur orbis,
Qvicqvid alit tellus qvicqvid maris æqvora verrunt,
Qvicqvid flammiferis mundum complexus habenis
Phæbus ab axe videt, cælumq; solumq;, salumq;
Sistitur ante oculos, qvi summi jussa Tonantis
Primus homo excussis, pomoque; momordit in uno,
Et natos natorum & qvi nascentur ab illis,
Cælum, Vesta, Thetys, naturaq, tota cothurno
Non unqvam tanto se incessisse fatetur.
Qvin priùs exclamat, sibi qvàm Divine Poëta
45
Teque; tuumque; unqvam tollent oblivia nomen
Tota priùs vasti tolletur machina mundi
Cæliferique; attrita genu perfringet Atlantis.
l. m. q. p.
Joh. Er. Monrad.