Globus ad lectorem.
RObusto qvondam ligno me cura TychonisCælari fecit, clade sed Artificis,
Tornatoris ego nam, ferro obstante, lacertum
Confregi lævum, motus ab axe citô.
Inclytus inde Tycho me fecit ab ære nitente
Crustatum, magnos usus in Uraniæ.
Sed vertendo solum vici vertigine cælum,
Dum patriâ septem lustra per exul eram.
Ad Bohemos primum veni, me porrò trahebat
Ortivum versus vis inimica locum.
Qvò curvæ in terras animæ & cælestium inanes
Vivunt, heicque; simul gens nova Löyolæ.
Causa subest vestris cur me servire vetantem
Usibus eripuit provida cura Dei.
Nam licet inclusum tenuistis tempore Nesi;
Me tamen Ulricus carcere deripuit,
49 Non prece, nec precio conando, sed Ense secundo
Magnanimus Patriæ me modo restituit.
O fatale nimis tempus, qvo sangvine Regum
Danorum cretum Te libitina tenet.
Te dolus occidens, famam non perdidit unqvam;
Hanc virtus celsum sed super Æthra vehit.
Semper honos, nomenq; tuum, laudesq; manebunt,
Dum cælum, cujus nunc simulacra gero.